دردمندن کي ته ڏي دلبر دوا پوءِ يا نصيب
مهل کن مشتاق کي مَن ٿئي شفا پوءِ يا نصيب.
هي نشيلا نيڻ نازڪ ڏور کان جڏهن ڏٺم،
هوش همت حوصلا هيڪر ته ويا پوءِ يا نصيب.
جيءُ جدائي ۾ جليو جهوريءَ تنهين جهوريو اٿم،
لاهه سڪندن جون سِڪون ساجن سچا پوءِ يا نصيب.
جن روئي راتيون وهاڻيون، تن جون اڄ آسون پڄاءِ،
گهايلن سان گهار گهڙيون دلربا پوءِ يا نصيب.
سج قمر ڪَتيون ڪيئي اُلٿا ڪيئي اُڀريا وري،
مهر مسڪينن مٿي ڪر مَهه لَقا پوءِ يا نصيب.
سينڌ سُرما تيل ڦڻيون بيوسن وسري ويا،
عشق تنهنجي جي اها آ هڪ ”ادا“ پوءِ يا نصيب.
شوق وارن ساڻ ”شورا“ محب مليو مُرڪندي،
بيوسن ٿيا ڀاڳ اڄ بيحد ڀلا پوءِ يا نصيب.
***
(14 سيپٽمبر 1984ع سومرو لغاري سريوال)