رُس مَ راڻا پرچ پيارا ڪر ڀلايون ڀال اڄ.
اُگهه اچي لڙڪن جون لڙهيون جي لڙن ٿيون لال اڄ.
نت نميو نڪريو نهاريان ور ڏيئي واٽون سندئي،
تنهنجي صحبت لئه سڄڻ سڪندي ٿيا ڪي سال اڄ.
حُجت هيڻي جي حبيبا نازنينن سان نه آ،
مِل مٺا ماڻا ڇڏي هي ٽڪر ڳڻتين ٽال اڄ.
تنهنجي وعدن کي ورهيه ٿيا پر نه پاڙيئي قول ڪو،
وار وايون ڪي وفا جون ڇڏ تکايون تال اڄ.
ٿنڀ ٿي ”شورو“ کُتو سهڻل سَمهون ساري ڄمار،
قرب ڪر اي قرب وارا! هن نماڻي نال اڄ.
***
(21 جون 1980ع ڳوٺ مولوي عبدالحئي نوحاڻي ڪنگورو)