عجيبا جي اڱڻ منهنجي اچين هيڪار لک لائق
ورائين جي وصل واڳون وڇايان وار لک لائق.
سجايان سيڄ سهڻي لئه، گلم ٺاهي گلابي گل،
اکيون آسائتن آليون، سگهو لهه سار لک لائق.
حجت هلندي نه هوتن سان، مٿي مون مهرباني ٿئي،
گدا گولي سان اڄ گڏجي گهڙي ڪا گهار لک لائق.
وساري ڪِيئن وڃي ويٺين، وفائن جا وچن وعدا،
ڀِري آ، بي وفائي جا ڀڃي ڀانڊار لک لائق.
نه گهاتو گهوٽ گهر آيا، ڪاهيو جن قرب جي ڪُن ۾،
نه تُرهن سان تريا تارو منجهان تِک تار لک لائق.
اگهن جي آهه اونائج، اٿئون اِيءُ آسرو آن ۾،
مليو محبوب تان ”شورا“ خرن کي خار لک لائق.
***
(23 ڊسمبر 1981ع سريوال ڪامارو)