ڪو دوا جي آسري ۽ ڪو دعا جي آسري
مان ته زنده ٿو رهان بس دلربا جي آسري.
ڀاڳ ٿئي جيڪر ڀلو، يا ڪو ملي مون تاج تخت،
هٿ کڻان هيڪر سڀن تان هڪ ”ادا“ جي آسري.
راڄ ۾ ڪيئي رهاڻيون روز پيون رچنديون رهن،
مجلسن کان مُنهن ڦيريم مَهه لقا جي آسري.
ڪي سياسي يا سماجي پارٽيون پييون سُجهن،
جي پليا منجهه پرت نگري سي ”پيا“ جي آسري.
ڪوئي ڪنهن جو ڀرجهلو، ۽ ڪو اجهو ڌار ڪنهن،
پيو پريتون پاڙيان وعدي وفا جي آسري.
ڪنهن شفا خانه ۾ ڪونهي شوق وارن لئه شفا،
ٿو رهي شب روز ”شورو“ هِن شفا جي آسري.
***
18 نومبر 2009ع مسڻ وڏي