طلب تنهنجي تانگهه تاڻي روح راڻا روز روز
طلب تنهنجي تانگهه تاڻي روح راڻا روز روز.
اچڻ تنهنجي جا عجيبا هِت هواڻا روز روز.
مست آهن موج ۾ مخمور ميخاني اندر،
مست مشتاقن کي موهين محب ماڻا روز روز.
آس وَندا جي آهن، تن سان اوطاقي ٿي عجيب،
ٿا جدائي ۾ جلن، جهوريءَ ۾ جهاڻا روز روز.
سج ستارن جون رهن ٿيون، روشنيون هت رات ڏينهن،
اڱڻ اُجرن ڪيئن ڀلا، اندر اُجهاڻا روز روز.
هير واريون هِت هوائون، ٿيون هلن هر جا هميشه،
سک ڦِٽا سارين توکي، ساهه ساڻا روز روز.
هي صدائون سوز واريون، جي سُڻين تان ڪج صحي،
تنهنجي صحبت لئه سوين ساجن سِڪاڻا روز روز.
آهي ساڻم ساٿ سورن، پور پيا منهنجي پلئه،
سور سامهان سڀ ڪنهين، مون وٽ وٿاڻا روز روز.
نيئي نياپو ڏيج ويندڙ! يار کي ”يامين“ جو،
تنهنجي دم ديدار لئه، واٽن وڪاڻا روز روز.
***
(19 جون 1984ع سومرو لغاري سريوال)