جو بہ نيڻن ۾ خواب، ٿو چاهي،
سو نسورو سراب، ٿو چاهي.
چنڊ کي پڻ چڪور ٿو چاهي،
۽ ”هماء“ اضطراب، ٿو چاهي.
بوند ساگر ۾ ٿي سپي طلبي،
مرگهہ صحرا ۾ آب، ٿو چاهي.
زلف جانان جي دام جو پيوند،
عشق آهي عقاب، ٿو چاهي.
لفظ هڪڙو بہ آھ سرمايو،
لفظ کي هر ڪتاب، ٿو چاهي.
تھمتون ڀل هجن، هجن نہ هجن،
محتسب احتساب، ٿو چاهي.
خواهشن جي اکٽ خزاني مان،
هر ڪو پنھنجو حساب، ٿو چاهي.
”سوز“ ڀي ڪو عجيب شاعر آ،
جو گناھہ ۾ ثواب، ٿو چاهي.