شام لٿي سرمئي آ،
رات بہ نکري پئي آ.
مند ملڻ جي آئي
بوند وسڻ جي آئي
خوشبو ڳالھہ ڪئي آ.
شام لٿي سرمئي آ،
رات رهي وڃ مٺڙا
ڳالھہ ٻڌي وڃ مٺڙا
چنڊ پرينءَ کي چئي آ
شام لٿي سرمئي آ.
ڦول سمورا هن جي
”سوز“ سنيھا هن جي
هير هٿن ۾ ڏئي آ
شام لٿي سرمئي آ،
شام لٿي سرمئي آ،
رات بہ نکري پئي آ.