شاعري

من اندر جي موسم

سوز ھالائيءَ جي هن مجموعي ”من اندر جي موسم“ ۾ غزل، گيت، وائي، ڪافي، نظم، آزاد نظم جون صنفون آهن.  سوز پنھنجي شاعريءَ لاءِ چوي ٿو تہ: ”مان پنھنجي شاعريءَ جي اثر هيٺ رهيو آهيان، منھنجي شاعري نہ رڳو مون لاءِ پناه گاه آهي پر ذوق سليم جي تسڪين جو سامان ۽ اظھار جو وسيلو بہ آهي“.

Title Cover of book من اندر جي موسم

ڪونھي ڪڻو چھنب ۾، جهرڪيءَ ڪکن سان،

ڪونھي ڪڻو چھنب ۾، جهرڪيءَ ڪکن سان،
ڪي جي ڳرهيون ڳالھڙيون.

ڪارونجهر جي ڪور تي، مورن پکن سان،
ڪي جي ڳرهيون ڳالھڙيون.

اوسيئڙا اکين ۾، ٻانھن ٻکن سان،
ڪي جي ڳرهيون ڳالھڙيون.

ٿر تي بادل نہ وٺا، دليءَ دکن سان،
ڪي جي ڳرهيون ڳالھڙيون.

لوڪ ستي جو ”سوز“ چئي لاليءَ لکن سان،
ڪي جي ڳرهيون ڳالھڙيون.

کليل اکين سان ڪنھن ڪنھن ڏٺو پرينءَ کي.
ڪنھن ڪنھن ڏٺو پرينءَ کي.

سونھن سريکن صورتن، چکين مکين مان،
ڪنھن ڪنھن ڏٺو پرينءَ کي.

ڏسجو پڇي پنھنجين سرتين سکين کان،
ڪنھن ڪنھن ڏٺو پرينءَ کي.

وچينءَ ويلي اُڀ تي اڏندڙ پکين مان،
ڪنھن ڪنھن ڏٺو پرينءَ کي.

”سوز“ پڇي ٿو پنھنجي ”ڪجر“ اکين کان،
ڪنھن ڪنھن ڏٺو پرينءَ کي.