سانوري او سانوري،
بانوري او بانوري.
ڇانوري ۾ بھي،
ڇا ڪندينءَ آ هلي.
بانسريءَ تي ٻُري،
ست سري راڳڻي.
تند ڪائي تري،
هانوَ تي آ هري.
پوءُ گُهلي هير ٿي،
پرھہ جي ويل جي.
ٿي پوي ”سوز“ جي،
رنگ رتي شاعري.
شاعري
من اندر جي موسم
سوز ھالائيءَ جي هن مجموعي ”من اندر جي موسم“ ۾ غزل، گيت، وائي، ڪافي، نظم، آزاد نظم جون صنفون آهن. سوز پنھنجي شاعريءَ لاءِ چوي ٿو تہ: ”مان پنھنجي شاعريءَ جي اثر هيٺ رهيو آهيان، منھنجي شاعري نہ رڳو مون لاءِ پناه گاه آهي پر ذوق سليم جي تسڪين جو سامان ۽ اظھار جو وسيلو بہ آهي“.
- 4.5/5.0
- 37
- 9
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- سوز ھالائي
- ڇاپو پھريون
بٽڻن کي دٻائيندي فونٽ سائيز مٽايو
- سنڌسلامت پاران
- ڇپائيندڙ پاران
- ارپنا
- مھاڳ: غزليات جي زمين ۾ گيتن جو گلستان
- شاعر جي پاران: من اندر جي موسم
- غزليات
- اکين ۾ نور جان، سوئي تہ آهي
- هجر آندي وصال، جي موسم،
- جو بہ نيڻن ۾ خواب، ٿو چاهي،
- صبح کي نرمل نظارن، جي تلاش،
- عشق جو آهنگ، هڪڙو ئي تہ آ،
- چپن تي ايترا تالا لڳا، ڇو؟
- پيارن کان، پڇي ڏسجو،
- ايذائن جي اڻ ڄاڻن، کي،
- رات کي ماهتاب، ٿو گهُرجي،
- اڳي وانگيان چپ سبيل، ڪونہ هوندا،
- چمن ۾ خزان کي اچڻ، ڇو ڏجي،
- اجالن کي انڌيرو، ڪونہ چئبو،
- طرحي غزل
- طرحي غزل
- حادثن تي حادثا، وڌندا وڃن،
- جَرَ ڪجر تي ڪنول ٽڙيو، آهي،
- چنڊ ايڏو حسين، ڪونھي ڪو،
- مان ملڻ توسان وري، آيو آهيان
- زلف جانان تي لکيل، منھن جو غزل،
- آرسيءَ ۾ ظھور منھن جو هو،
- محب آيو آ ملڻ، منھنجي اڱڻ،
- طرحي غزل
- ڦول وانگي ٽڙي تہ ڏس، جانان،
- چاهتون، ڏسنديون رهيون،
- ڏٺل جي خواب ها ڄڻ اڻ ڏٺل آهن اڃا تائين،
- قربداريءَ جي وھِي، گذري وئي،
- خواب موسم بھار جان آهن،
- دوست چون ٿا ”سوز“ پراڻن،
- اڄ وري ڪٿ ڊائري، وسري وئي،
- هڪ مسافر اوهان جي شھر ۾ آ،
- روز تو لاءِ شعر ٿو ٺاهي،
- مرڪي توکي ملڻ، اچي ويو آ،
- ياد تازي هوا، کڻي آئي،
- چيٽ جي کيت جي سونھن پيئي سڏي،
- آرسيءَ کي اکڙيون، وسري ويون!!
- سار تنھنجي پرين ٿي ورَي وير جان،
- حسن جو هر هڪ غزل، سھڻو لڳو،
- مکڙيون گل ٿي پون، پوءِ ڇا کپي،
- شھر جانان کي وسائي، ڇا ڪبو،
- چنگ ڀلا ڪيئن چوريون چوريون،
- آمراڻي دور تي لکيل
- رات اڃا بہ انڌاري، آهي،
- صدائون رنگ لائڻ ۾، اڃا ڪي ڏينھن آهن،
- وري هاڻ پٿر سان ٽڪرايو شيشا،
- چڙهيو چنڊ آ پر سھائي نہ آهي،
- قربداريءَ جا ملن، جيڪي ڪڻان،
- پٿر جي بستين ۾ شيشا، ضرور ٽٽندا،
- نيڻ پٿر ٿي ويا احساس پٿر ٿي ويا،
- هميشہ نازنينن کي نزاڪت جي ضرورت آ،
- نيڻن سدائين آ رکي نيڻن جي آرزو،
- پٿرن جي شھر ۾ هڪ آشيان، گيتن جو آ،
- هزارين خواب نيڻن ۾ سجيل آهن، سجيل آهن،
- طرحي غزل
- دور درشن وانگيان ديدار ٿيو،
- ڪيڏو پيارو آهي جيون،
- سونھن ورنيون اکيون،
- ڪيڏو ڏينھن جهڙالو آهي،
- ڏينھن لڳي ٿو رات، جيان،
- چاهتن جي شھر ۾،
- سانوري او سانوري،
- مون چيو دير آ،
- ڪونہ ايندو،
- عرفان: ڪار جي هڪ سيٽ تي ڪا ڪونجڙي، ويٺي هئي،
- طرحي غزل
- طرحي غزل
- وايون
- ڪڏهن دکن مان، ڪڏهن سکن مان
- پپل تنھنجا پن ڇڻيو پٽِ پون،
- اکيون جاڳن ٿيون، سارو لوڪ سمھي پيو،
- سرتيون ڙي ساجن، جيڏيون ڙي جوڀن،
- وريا واهوندا، رتا روهيڙا، سونھن لٿي آ ٿر تي،
- اکيون نير رتيون،جهيرون جهيرون جيئڙو،
- ڪونھي ڪڻو چھنب ۾، جهرڪيءَ ڪکن سان،
- موسيقيءَ جو ماڳ، ماڻ تہ موسيقار ٿين،
- ٻول اڃا ڪي ٻول، ايڏي چپ چڱي نہ آهي،
- ماري مھجوري، وصل وصال جي مند ۾.
- چنڊ بہ منڊجي ويندا، تارا سن ٿي ويندا،
- اک مان لڙڪ وهي، جو بہ وهي،
- مور اڏاڻا مور، ڪارونجهر جي ڪور جا،
- بادل پئي برسيو، ويٺي سمنڊ ڏٺو،
- لڳ لڳ ڏکڻ ڏيھي، مان نہ اچن پرڏيھي،
- جمھوريت جو سج، روشن روشن سج،
- تتر ٿو ٻولي، سرنھن جي ڦولار ۾،
- ڪوئل ڪوڪاري، نيري نيري شام جو،
- “ڪويءَ جي ڪٿا لاءِ ڪويءَ احساس”
- ڪافيون
- تون ڄامن جو ڄام، تنھنجي در جا سڀ سلامي
- جيڪي شاھ لطيف جا راڳي ويراڳي،
- دلدار، ڪڏهن ايندين،
- سونھن تنھنجي ڇونہ مان ساراهيان،
- جيئن درد ملن دل بستن سان،
- ماڻھو ڪو محبوب کلندي کلندي دلڙي کڻي ويو.
- سر ڀيروي ۾ لکيل
- دونھين وانگر دکون دکون، تنھنجي هجر فراق ۾.
- تنھنجي رمز عجب رنگ لايو،
- روز رهن ٿيون نيون نيون، ڳالھيون يار سڄڻ جون،
- ساجن ياد پيوسين، سانول ياد پيوسين،
- سڄي سنسار ۾ هڪڙو، قلندر لال سيوهاڻي،
- مون کي پنھن جو پرين پرچائي ڏيو،
- وسيا مينگهہ ملھار، آئي عجيبن اکڙيون ٺريون،
- آيا عجيب آيا اسرار جي نموني،
- ويڙا درد لھي، سور لھي، محب ملياسون،
- جي رنگ پرينءَ جي رتيون رتيون،
- جيڪر محب ملن تہ چوانِ، دل جا دفتر کولي کولي،
- سارون سنڀالي رکيم، تون يار ياد آئين،
- اکيون پير ڪري، ڀاڳ سڀاڳ ڪري،
- تو وساري ڇڏيو، مون کان وسارڻ بہ نہ ٿيو،
- اوهان جي شھر ۾ اچي ڇا ڪنداسون،
- وسڪاري جا ڏينھن، ٿڌڙا ٿڌڙا ڏينھن،
- محبوب جي ماڻن کي هيِ ڇا ٿي ويو آهي،
- وئي خاڪ کائي، سڄڻ ڪھڙا ڪھڙا،
- سمنڊ جي سپن جيان، بيحد اڃايل ٿا لڳن،
- گيت رنگ
- هجر وصال جا گيت
- تنھنجي سونھن ورونھن جو، ساري گلشن تي،
- ساجن صبح ويل، توکان پڻ سويل، خوشبو اچي ٿي،
- تنھنجو خط مليو، مون کي ائين لڳو،
- تنھنجي آئي سان، منھنجن خوابن جا،
- جيڪي گيت لکيام، ويھي نما شام،
- دروازي تي دستڪ ڏيئي آئي آ،
- شفق رنگ وکيريا، منظر منظر تي،
- لوڪ گيت
- مند آ مھڪار جي، آءُ پرين تون آءُ،
- شام لٿي سرمئي آ،
- وايون، گيت، غزل، تنھنجي لاءِ لکيل،
- چانڊوڪيءَ جي رات، گيت مليو سنگيت کي،
- کليل آهي در، لياڪا هر هر، اوسيئڙي ۾ آهيان،
- دروازو کليو رکجان، جيئن مان وري بہ اچان،
- تنھنجي اڳيان مکڙي شرمائي،
- چنڊ کي توڏي اماڻي، تنھن جي پاڙي،
- مون جي سپنا ڏٺا، تنھنجي نيڻن سندا،
- خوشبو خوشبو خواب، چنڊ پرينءَ جي پار کڻي ويو،
- خواب ڇڏي خوشبوءِ کڻي ويا، گيت پرينءَ جي پار جا،
- رت ڦري آ، هاڻ وري آ،
- شام جو هڪڙو پکي، لاتڙيون مٺڙيون لنوي ٿو،
- روز ڏسن ٿا، خواب اوهان جا،
- عيد جي چنڊ جان گهڻو ڳوليم،
- اوهان ملڻ ڇڏي ڏنو، اسان کلڻ ڇڏي ڏنو،
- ”موسمي گيت“
- کنياتي خبر ڪئي، چپن ۾ چئي،
- ٿر جو گيت
- ڍٽ جو ڪو ڍاٽيئڙو آهي،
- لڳڙو واءُ اتر، ڄاڻ تہ نسريو سر،
- اڃا بہ ويجهو آءُ پرين تون، اڃا بہ ويجهو آءُ،
- تو تہ چيو هو برساتن ۽ چانڊوڪين ۾ ملنداسين،
- شادي وهانءَ جا ڳيچ/ ثقافتي گيت
- ڳاڙهي ڳاڙهي کٽ،
- من اڱڻ وڄن شرنايون،
- گلن واري ٽاريءَ تان مان گل چونڊيندي اچان،
- سھيل جو سھرو
- سھرو ثاقب جو
- ثقافتي ڳيچ
- مون ڏي جيجل موڪليو، مون ڏي اباڻن موڪليو،
- ڳيچ خوشيءَ جا ڳايون اسين،
- تنھنجي رنگن نئون رنگ لاتو،
- ٻارڙن جا گيت
- آئي ڙي آئي، آئي رت بسنت جي،
- ٻولي مٺي ٻولي، ٻولي مٺڙي ماءُ جي،
- پوپٽ پر ڦھلايا هوا ۾،
- مور ٽھوڪن ڪارونجهر تي،
- چنڊ آهي چمڪيو، نيري پاڻيءَ تي،
- گل اکين کي وڻندا آهن،
- گيتن جا گل ٽڙي پيا، خوشبو گهلي پئي آ
- وطن جا گيت
- وس وس بادل وس! منھنجي دلبر ديس تي،
- روپ تنھنجا سڀئي شال روشن رهن،
- ڳايون ڳايون گيت خوشيءَ جا ڳايون،
- ڏيئو جلائي رکجو سائين،
- آزاديءَ جو گيت سريلو، آزاديءَ جو گيت،
- رنگ خوشبو جمال جي موسم،
- سانوڻ سارنگ لالڻ بادل،
- نظم
- شاھہ دريا / پورالو دريا
- پورنماسي
- درياءَ توتي دانھن
- اماوس جو خواب
- منھنجي ڌرتي
- اداس ڪوئل
- جمھوريت جو نوحو
- منھنجو شھر
- غنيمت
- امن
- ڪويتائون
- ڪملا جي نانءُ
- هجر جي موسم
- سارون وسارون
- ساروڻيون
- ڀوڳنا
- جستجو
- ارپنا
- لاپتہ ماڻھن جو ليک
- ساروڻيون
- سائين مخدوم طالب المولى جي ياد ۾
- شھيد ڀٽو صاحب جي ياد ۾
- شھيد محترمہ بينظير ڀٽو جي ياد ۾
- سائين مخدوم محمد امين فھيم جي ياد ۾
- شيخ اياز جي ياد ۾
- تنوير عباسيءَ جي ياد ۾
- استاد بخاريءَ جي ياد ۾
- سائل لاکي جي ياد ۾
- عرفان مھدي جي ياد ۾
- ماسٽر فيروز گل جي ياد ۾
- ملڪہ ترنم نورجھان جي ياد ۾
- محمد يوسف جي ياد ۾
- وحيد عليءَ جي ياد ۾
- فوزيہ سومرو جي ياد ۾
- شفيع محمد جمن جي ياد ۾
- ڪافي ڍول فقير جي نالي
- صادق فقير جي ياد ۾
- سر جمن
- تاثرات
بانوري او بانوري.
ڇانوري ۾ بھي،
ڇا ڪندينءَ آ هلي.
بانسريءَ تي ٻُري،
ست سري راڳڻي.
تند ڪائي تري،
هانوَ تي آ هري.
پوءُ گُهلي هير ٿي،
پرھہ جي ويل جي.
ٿي پوي ”سوز“ جي،
رنگ رتي شاعري.