هزارين خواب نيڻن ۾ سجيل آهن، سجيل آهن،
پرينءَ جي نام جي خوشبو ڀنل آهن، ڀنل آهن.
وساري مون ڇڏيو آهي، هُلائي ڪنھن ڇڏيو آهي،
اهي ڳالھيون ڪرڻ وارا ڀُليل آهن، ڀليل آهن.
مٺا محبوبڙا ماڻھو، وساري ڪيئن سي ڇڏجن،
جنين سان جيءَ جڙيل آهن، جڙيل آهن جڙيل آهن.
پڙاڏا پيار وارن جا افق تائين وڃي پھتا،
شفق جي رنگ ۾ سارا رتل آهن، رتل آهن.
اوهان جي ياد فرمايو، اکين سان پاڻ اينداسين،
عجب اسرار من اندر لڪل آهن، لڪل آهن.
اوهان جي دل گهري جنھن دم، بنا دستڪ هليا اچجو،
اسان جي دل جا دروازا کليل آهن، کليل آهن.
سڄڻ جي سار ۾ ڪافيون غزل ۽ گيت ڳاتاسين،
سڃاڻپ ”سوز“ جي ليڪن غزل آهن، غزل آهن.