مون کي پنھن جو پرين پرچائي ڏيو،
سرتيون ساڄن کي سرچائي ڏيو.
جنھن سان سرچي سڪ نہ لاٿيم،
سو مون کي محب مڃائي ڏيو.
هيءَ اڻ سونھين ڀينر ڀوري،
ڪنھن پر راھ رسائي ڏيو.
حال حوال اندر جا سارا،
پنھل کي پھچائي ڏيو.
”سوز“ ۾ جن جي ڪاڻ سڙان ٿي،
سو محبوب ملائي ڏيو.
(راڳ ڪلياڻ ۾ لکيل)