طرحي غزل
سونھن ۽ سينگار آ، تنھنجي ڪري،
هي جڙيل جنسار آ، تنھنجي ڪري.
نانوَ تنھنجي جي کٿوري آ کلي،
ڦول خوشبودار آ، تنھنجي ڪري.
سونھن نيڻن جي ڏسي پڪ ٿي وئي،
هي سڄو سنسار آ، تنھنجي ڪري.
ڪو تہ شاعر ڪوئي موسيقار ٿيو،
ڪو بڻيو فنڪار آ، تنھنجي ڪري.
سار ماکيءَ لار جان ٿي گڏ ٿئي،
پوءِ بہ تارون تار آ، تنھنجي ڪري.
هو رقيب آهي رقابت ٿو ڪري،
پر اسان جو يار آ، تنھنجي ڪري.
”ناز ور“ نيڻن تي لکيم جو غزل،
ٿي و يو شھڪار آ، تنھنجي ڪري.
ملھہ هڪڙو ئي ٽڪو آهس مگر،
”سوز“ سرجڻھار آ، تنھنجي ڪري.