سھيل جو سھرو
پرينءَ جي پار کان آيا عجب اسرار جا، سھرا،
نھايت خوبصورت ۽ محبت پيار جا، سھرا.
سنهري شام جا سڀ رنگ خوشبو، گيت ۽ خوشيون،
جڏهن مليا تہ تن مان پيا جڙي جنسار جا، سھرا.
خوشيءَ جي ڳالھہ آهي جو سجيا من شھر هالا ۾،
”محمد خان“ جي فرزند برخوردار جا، سھرا.
ستارن جي ڍڪي چادر لٿو جيئن چنڊ ڌرتيءَ تي،
ڏسي اکڙيون ٺري پيون مٺي منٺار جا، سھرا.
ڏسي اجرڪ جي ڦلڙين کي لڳي حيرت ستارن کي،
ستارن کي بہ سھڻا ٿا لڳن دلدار جا، سھرا.
گهڻا سھرا ڏٺا هاسين گهڻئي سھرا لکيا هاسين،
بلاشڪ ٿا اتر لھڻن اسان جي يار جا، سھرا.
محبت جا حسين منظر ڏسي ”مرزا نصير“ ها جي،
چمي ها چآھہ مان هر هر رخِ انوار جا سھرا.
لکياسين پر لکياسين دير سان سھڻي سڄڻ خاطر،
هوائن ۾ اماڻيا ”سوز“ سرجڻھار جا سھرا.
Ö
(سھيل ابڙي جي شاديءَ جو سھرو)