ڏٺل جي خواب ها ڄڻ اڻ ڏٺل آهن اڃا تائين،
نظر جي بند جا باندي بڻيل آهن اڃا تائين.
هجر هاڻين اکين ۾ ”جر ڪجر“ آهي لھي آيو،
ڪڏهو ڪا پيچ پيارن سان پيل آهن، اڃا تائين.
نہ ڪا ڌرتي ملي اُڀ سان، نہ ئي چنڊ آ ڏٺو سورج،
سموريون حسرتون رهجي ويل آهن، اڃا تائين.
چٽا چارا محبت جا نہ جي سورج ڏٺا ڪڏهين،
اهي سڀ چنڊ جي نالي ٿيل آهن، اڃا تائين.
سپيءَ جو جسم پيو آهي سمندر جي ڪناري تي،
نمائش لئہ مگر موتي رکيل آهن اڃا تائين.
چون ٿا ٿر وٺو آهي، اڃارا اڄ بہ ماروئڙا،
عمر جي ڊاءَ کان ڏاڍا ڊنل آهن، اڃا تائين.
غزل جي شھر ۾ شاعر بہ هڪڙو گيت گهر ٺاهيو،
اتي گيتن سان گڏ پوکيل غزل آهن اڃا تائين.
جتي سوز و گداز آهي محبت پيار پڻ آهي،
اَجها اُت ”سوز“ پارن جا اڏيل آهن اڃا تائين