رات اڃا بہ انڌاري، آهي،
ڪيڏي ڀونءِ تي ڀاري، آهي.
ڏيورين جا ڏيئا اجهائي،
آئي وري ڏياري، آهي.
شعلا شعلا ساري ڌرتي،
چوڏس ڪاري واري، آهي.
منھنجو وطن “لبنان” لڳي ٿو،
توبھن توبھن زاري، آهي.
شھر شھر ۽ ڳوٺ ڳوٺ تي،
وحشت دهشت طاري، آهي.
راوڻ ساڻ اصول جو جهيڙو،
جاري جاري جاري، آهي.
”سوز“ نہ نڪتو آهي سورج،
رات اڃا بہ تہ ڪاري، آهي.