شاعري

من اندر جي موسم

سوز ھالائيءَ جي هن مجموعي ”من اندر جي موسم“ ۾ غزل، گيت، وائي، ڪافي، نظم، آزاد نظم جون صنفون آهن.  سوز پنھنجي شاعريءَ لاءِ چوي ٿو تہ: ”مان پنھنجي شاعريءَ جي اثر هيٺ رهيو آهيان، منھنجي شاعري نہ رڳو مون لاءِ پناه گاه آهي پر ذوق سليم جي تسڪين جو سامان ۽ اظھار جو وسيلو بہ آهي“.

Title Cover of book من اندر جي موسم

سائين مخدوم طالب المولى جي ياد ۾

پيار محبت جي درخت جا، پنڇي اڏري ويا،
وڇوڙي جي واءَ ۾.

گهاٽي بڙ جي لام جا، پيلا پن ٿيا،
وڇوڙي جي واءَ ۾.

سارا ڪومائجي ويا، جيڪي گل ٽڙيا،
وڇوڙي جي واءَ ۾.

ڪيڏا لڙيا لڙڪ ۽ ڪيڏا ڳل سڙيا،
وڇوڙي جي واءَ ۾.

الائي ڪارڻ ڪھڙي، ايڏو ڏور ويا،
وڇوڙي جي واءَ ۾.

ويسھہ اچي ڪونہ ٿو تہ ڪي لال لڏيا،
وڇوڙي جي واءَ ۾.

نعمتون واپس وتيون، ڌرتيءَ کان خدا،
وڇوڙي جي واءَ ۾.

”سوز“ انھي جي سوڳ ۾ ڏاڍا روح رڙيا،
وڇوڙي جي واءَ ۾.
وڇوڙي جي واءَ ۾.