سارون سنڀالي رکيم، تون يار ياد آئين،
ڪنھن پر نہ سي وساريم، تون يار ياد آئين.
ڪَئِين راتيون ڪٽيون سين، ڪيئي ڏينھن گذرياسين،
سي سڀ وساري ڇڏيم، تون يار ياد آئين.
ڪوئل جي ڪوڪ جھڙو، آلاپ جيوڻيءَ جو،
ڪافي جڏهن ڪنايم، تون يار ياد آئين.
سانوڻ اچڻ کان اڳ ۾، رم جهم ٿيڻ کان اڳ ۾،
اکڙيون ٿي وييون آگم، تون يار ياد آئين.
منھن جا مٺا مون توکي، هڪ پل وساريو ڪونھي،
هر ساھہ ساڻ ساريم، تون يار ياد آئين.
هر هر سي ياد آيون، گهڙيون جي ”سوز“ گهاريون،
وسريون نہ دل تان ڪو دم، تون يار ياد آئين.