وري هاڻ پٿر سان ٽڪرايو شيشا،
ڀلي هٿّ زخمي پون ٿي اوهان جا.
اگر ٿين زخمي تہ پرواھہ ناهي،
هٿن سان اشارا بہ ڏيئي تہ سگهبا.
اڙي! وقت توکي بہ ڇا ٿي ويو آ،
سڃاڻي نہ سگهئين تون پنھنجا پراوا.
گهڻو ئي بدلجي چڪو آهي شايد،
اوهان کي بہ بدلائڻا پوندا لھجا.
تقاضا آ هر دور جي پنھنجي پنھنجي،
اوهان ڪاش! سمجهو تقاضا اها.
محبت جو معيار رکڻو ئي پوندو،
محبت ڪرڻ جيڪڏهن چاهيو ٿا.
جو ڪرڻو اٿوَ ”سوز“ اڄ کان ئي ڪريو،
سڀاڻي جو سورج ڀلا ڪنھن ڏٺو آ؟؟