روپ تنھنجا سڀئي شال روشن رهن،
او وطن جانِ من، او وطن جانِ من،
او وطن! او وطن!
کيت کلندا ڏسي، محب ملندا ڏسي،
رنگ رچندا ڏسي، چنگ وڄندا ڏسي،
مينھن وسندا ڏسي، نيڻ ٺريو پون،
او وطن! او وطن!
هير هٻڪار جي مينگهہ ملھار جي،
مند مھڪار جي، آئي سينگار جي،
سونھن سرهاڻ جون ڪھڙيون ڳالھيون ڪجن،
او وطن! او وطن!
تنھن جي هستي ۾ مستي آ مھراڻ جي،
هيءَ ڌرتي بہ آ قرب ڪلياڻ جي،
جنھنجي عظمت اڳيان ٿيون جبينون جهڪن،
او وطن! او وطن!
هنج جي هنج مان لفظ موتي چڻي،
گيت سنگيت جي آيا خوشبو کڻي،
”سوز“ ارپي ڇڏيا، توکي سارا سخن،
او وطن! او وطن!
او وطن! او وطن!