سڄي سنسار ۾ هڪڙو، قلندر لال سيوهاڻي،
سرِ اسرار مردن جو سدائين لال سيوهاڻي.
اهو شھباز بيشڪ سو بلند پرواز آ جنھن جو،
بلند منصب، بلند مقصد، بلند اقبال، سيوهاڻي.
محمّد مير مرسل کي وڻي جنھن ديس جي خوشبو،
بڻايو دائمي مسڪن عليءَ جي آل، سيوهاڻي.
عطائي هست بوديءَ جا، متاعِ حال مستيءَ جا،
ڏنا مھراڻ کي موتي جواهر لال، سيوهاڻي.
دما دم جي ڌمالن تي سڄو ماحول آ رقصان،
اچن ٿا عرش کان آواز جهولي لال سيوهاڻي.
سدا نعرا لڳن تنھنجا، ملنگ نانگا نچن تنھنجا،
سدا ميلا مچن تنھنجا، هتي هر سال سيوهاڻي.
دعائون تنھنجي در داتا، گهري ٿو ”سوز هالائي“،
وطن سان گڏ وطن وارا رهن خوشحال سيوهاڻي.
(راڳ ڪلياڻ ۾ لکيل)