شھيد ڀٽو صاحب جي ياد ۾
سورج هاڻو، ياد رهيوسين.
چاھ چڪوريءَ جھڙو جنھن جو،
ساھ سيباڻو، ياد رهيوسين.
مومل ماڻا وسري وياسين،
راڄن راڻو، ياد رهيوسين.
جنھن جي نانوَ جو ورد پڙهن،
تسبيح داڻو، ياد رهيوسين.
ٻيا سڀ وسريا موتي ماڻڪ،
جو نہ وڪاڻو، ياد رهيوسين.
شھر شھيدن جو هڪ ماڻھو،
سورهيہ سياڻو، ياد رهيو سين.
نئين ديري جي ڌرتي تُنھن جو،
هر اولاڻو، ياد رهيوسين.
”سوز“ ڪڏهن بہ وسري نہ سگهيو،
عشق اگهاڻو، ياد رهيوسين.