دور درشن وانگيان ديدار ٿيو،
پوء بہ ڄڻ هو دوبدو دلدار ٿيو.
ساھ کي ويسھہ مليو احساس جو،
دور هو ويجهو پرينءَ جو پار ٿيو.
شھر ساري کي اهو معلوم آ،
مئہ متل مھراڻ پنھنجو پيار ٿيو.
لوھ کي سونو ڪري پارس مگر،
پيار پريَنِ جو عجب اسرار ٿيو.
آئينو تصوير سان سھڻو لڳي،
پر بنا تصوير ڄڻ زنگار ٿيو.
هن هوائن جي هٿان جو موڪليو،
ڦول سو ڪيڏو نہ خوشبودار ٿيو.
”سوز“ جيڪو نينھن جو نعرو هنيو،
لوڪ ساري ۾ اهو نروار ٿيو.