اوهان ملڻ ڇڏي ڏنو، اسان کلڻ ڇڏي ڏنو،
اوهان پڇڻ ڇڏي ڏنو، اسان اچڻ ڇڏي ڏنو.
ڪئين نينھن جا، سنيھن جا ۽ سونھن جا ورونھن جا،
اسان بہ گيت پئي لکيا، اوهان اهي پئي پڙهيا،
اوهان پڙهڻ ڇڏي ڏنو، اسان لکڻ ڇڏي ڏنو.
اسان بہ گل آڇيا، اوهان بہ گل آڇيو،
محبتن جي موٽ جو ڪوئي تہ مانُ موکيو،
اوهان ڇڏي ڏنو مگر، اسان ڇڏڻ ڇڏي ڏنو.
هي محبتن جا موتي، مالھا ۾ ئي رهڻ ڏيو،
وِکري ويا تہ تن کي، جوڙڻ ڏکيو ٿي ويندو،
اوهان ڳنڍيو نہ ڳنڍيو، اسان ڇنڻ ڇڏي ڏنو.
ڪڏهن تہ ”سوز“ ساربو، ائين نہ آھہ وساربو،
آ محب ائين نہ ماربو، ڪو ڌيان آھہ ڌاربو،
اوهان مڃڻ ڇڏي ڏنو، اسان چوڻ ڇڏي ڏنو.