ڪڏهن دکن مان، ڪڏهن سکن مان
شاعري سرجي پئي.
ڌرتيءَ ۽ سرتيءَ جي ڏکندڙ ڏکن مان،
شاعري سرجي پئي.
چنڊ لياڪا پائيا، چنريءَ چکن مان،
شاعري سرجي پئي.
ڀٽائي جي ڀونءِ جي، اڃن بکن مان،
شاعري سرجي پئي.
سپرين جي ”سوز“ چئي مک سمکن مان،
شاعري سرجي پئي.
شاعري سرجي پئي.