غنيمت
ماڻھو اڳ ئي پٿر هئا،
ويتر بہ پٿر ٿي ويا،
ڪالھہ جن ها پيٽ سان پٿر ٻڌا،
سي بہ رستن جي هليا ويا پيٽ ۾،
۽ نظامِ هضم جو لقمو بڻيا،
پيٽ ماڻھن جا مگر خالي رهيا،
۽ بکيا ويتر بکارا ٿي ويا،
جن کي کائڻ لاءِ ڪو پٿر بہ ڪونھي،
اف! خدا منھنجا خدا منھنجا خدا………!!
پٿرن جي ديس ۾،
هن مھانگي، قحط واري دور ۾،
ڪي تہ خالي پيٽ خالي ڪونہ ٿيا،
روڊ رستن جا سھي،
شھرن ۽ قصبن جا سھي،
سڙڪن ۽ گلين جا سھي،
ايءَ غنيمت آ مٺا!
ايءَ غنيمت آ پيارا!!