سر ڀيروي ۾ لکيل
تو بن يار نہ سري سري،
اچ قرب مٺا ڪو ڪري ڪري.
دلبر درشن ڪارڻ ترسن،
اکيون اسان جون ذري ذري.
درد دکائي وئين جو دل ۾،
ٻارڻ جيئن سو ٻري ٻري.
جاني جدايون ڪِينَ جڳائين،
آءُ پير پيارل ڀري ڀري.
محبت ڀريا مينھن وسن شل،
واءُ وصل جو وري وري.
ڀاڳ ڀلا ٿيا ”سوز“ انھيءَ جا،
محبت ۾ جو مري مري.