مرڪي توکي ملڻ، اچي ويو آ،
دل ڏئي دل وٺڻ، اچي ويو آ.
آ چپن تي چڙهي غزل آيو،
منھن جو محبوب ڄڻ، اچي ويو آ.
چنڊ ڇھندي چڳون صنوبر جون،
حسن هن جو ڏسڻ، اچي ويو آ.
دل دريءَ جي وٿين ۽ ڳڙکن مان،
عڪس ليئو وجهڻ، اچي ويو آ.
ڇا سبب آھہ ميري پاڻيءَ تي،
ڦول کي پڻ ٽڙڻ، اچي ويو آ.
دور آڪاش جي ستارن جان،
دور توکي رهڻ، اچي ويو آ.
”سوز“ کي ڏانءُ ڪو هجي نہ هجي،
شعر شايد لکڻ، اچي ويو آ.