زلف جانان تي لکيل، منھن جو غزل،
مشڪ جي خوشبو ڀنل، منھن جو غزل.
سادگيءَ جي سونھن ۾ آهي رتو،
راڳ جو ردِ عمل، منھن جو غزل.
سونھن ٽيڙن وانگيان پيئي ٽڙي،
پورنماسي جي مثل، منھن جو غزل.
ڪيترو مشھور ٿيو فيروز جو،
سر پھاڙي ۾ چيل، منھن جو غزل.
شھر جانان ۽ غزل جي شھر ۾،
گيت جھڙو آ غزل، منھن جو غزل.
هن جي نيڻن تي لکيو جو مون غزل،
ٿي ويو هن جو غزل، منھن جو غزل.
سُر، ردم آلاپ سڀ هڪ ٿي ويا،
سارنگي سان سر منڊل، منھن جو غزل.
”سوز“ سنڌوءَ تي ويھي جهونگاريو،
ڄڻ تہ ڪو ٽڙيو ڪنول، منھن جو غزل.