پٿر جي بستين ۾ شيشا، ضرور ٽٽندا،
آئيني جيان جي هوندا جذبا، ضرور ٽٽندا.
خاموش جي بہ آهن، سي چپ نيٺ چرندا،
اکيون ضرور کلنديون سپنا، ضرور ٽٽندا.
ريشم جي ڌاڳي وانگر، نازڪ نفيس جيڪي،
ناتا ضرور ٽٽندا رشتا، ضرور ٽٽندا.
انسان پکين وانگر آزاد هئڻ گهرجن،
دروازا بند هوندا، پردا، ضرور ٽٽندا.
ڪوڙا ۽ سکڻا واعدا جھڙا ڪي جَرَ تي ليڪا،
لھرين لڳڻ سان اهڙا واعدا، ضرور ٽٽندا.
سنڌ جند ساڻ رشتا، ناتا نہ ٽٽڻ جھڙا،
جي درميان آهن ويڇا، ضرور ٽٽندا.
سنڌو ڪڏهن بہ بند جو باندي نہ ”سوز“ بڻيو،
سنڌو ٽٽو تہ ديس جا دريا، ضرور ٽٽندا.