خواب موسم بھار جان آهن،
نيڻ ڪنھن آبشار، جان آهن.
هجر جي ڳالھہ تي وهي هليا،
لڙڪ سنڌوءَ جي ڌار، جان آهن.
نينھن جي نانوَ تي پون پرچيو،
ڪي تہ جذبا بہ ٻار، جان آهن.
سار تنھنجي مٺي آ مصريءَ کان،
پيار ماکيءَ جي لار، جان آهن.
آڱرين جي ڇھاءَ سان جيڪي ڇڙن،
لفظ ڀي ڄڻ ستار، جان آهن.
سونھن مان ”سوز“ روز ٿا سرجن،
گيت سنگيت ڪار، جان آهن.