مسٽر غلام محمد لاڙڪ
هيءُ تمام پيارو انسان، اصل ۾ احمد پور نزد پير ڳوٺ (خيرپور ميرس) جو رهاڪو هيو. اسان جي سنڌي ادبي سنگت ۽ مير الهه بخش پبلڪ لئبريري، پيپلز پارٽيءَ جي شروعاتي عروج واري زماني ۾، ڪجهه اهم دوستن جي پ –پ سياست ۾ شرڪت سببم ڪجهه مقامي حالتن جي ڪري پوئتي پئجي ويئي هئي. ان زماني ۾ محترم غلام محمد لاڙڪ صاحب جهول ٽائون ڪاميٽيءَ جو سيڪريٽري مقرر ٿي آيو. هيءُ دوست نهايت خوش خلق ۽ برجستو عملدار ٿي رهيو. جهول ٽائون جي مسئلن کي هميشه خوش اسلوبيءَ سان حل ڪندڙ دوست، ساڳئي وقت ادب ۽ شاعري سان رغبت رکڻ وارو يار هو. هن صاحب ٽائون ڪاميٽيءَ جي طرفان خالي ڇڏيل مسافر خاني جي ننڍڙي جڳهه ۾ اسان کي لئبريري قائم ڪرڻ ۾ نه صرف مدد ڪئي پر مزيد همت افزائي ڪندي محترم مير ضيغم الدين صاحب جي مدد سان پبلڪ لئبريري ۽ سٽيزن ڪلب لاءِ ان وقت جي ڊپٽي ڪمشنر کان پلاٽ الاٽ ڪرائي ڏنائين. سٽيزن ڪلب وٽ هڪ پارڪ (حضرت سورهيه بادشاهه پارڪ) قائم ڪرائي ان ۾ هڪ ٽي وي هڻائي ڏنائين. جنهن کي شام جي وقت جهول جا شهري ڏسي پارڪ ۾ دل وندرائيندا هئا. سندس مدد سان ادبي سنگت ۽ لئبريريءَجون علمي سرگرميون وري قائم ٿيون. لاڙڪ صاحب لوڪل گورنمينٽ جي سروس دوران ڪوشش ڪري پاڪستان انفارميشن کاتي ۾ آفيسر ٿي ويو ۽ سنڌ جي مختلف ضلعي هيڊ ڪوارٽرن ۾ قائم پاڪستان نيشنل سينٽرن ۾ ڊائريڪٽر ٿي رهيو. ساڻس ان عهدي دوران ڪراچي ۽ سکر ۾ به قرب ڪچهريون ٿينديون رهيون. هو صاحب سانگهڙ نيشنل سينٽر ۾ به آفيسر ٿي رهيو. اتي ته ساڻس سانگهڙ جي سموري سنگت جون ڪچهريون ٿينديون رهنديون هيون. هي صاحب رٽائر ڪرڻ بعد پنھنجي شهر احمد پور جو نائب ناظم پڻ ٿي رهيو. لاڙڪ صاحب کجيءَ جي وڻ-فصل بابت هڪ تحقيقي ڪتاب لکي پڌرو ڪيو. ساڻس منھنجي خط و ڪتابت جاري رهي. لاڙڪ جهڙو لاکيڻو ماڻهو جڏهين جهول ۾ هيو ته اسان جي ادبي ڪچهرين جو مور ليکيو ويندو هو. سندس دوستي مير ضيغم الدين ٽالپر ۽ سيد علي ڏني شاهه سان هئي. ان ڪري هر ادبي ڪچهريءَ کي اهي دوست رونق بخشيندا هئا.