بئڪ ٽائيٽل پيج
[b]هڪ ناقابلِ فراموش ڀاءُ
[/b]
سائين الھورائي بهڻ سان منهنجي ڀائيچاري ۽ ادبي وابستگي جي تاريخ پراڻي آهي. 1990ع جي شروعات ۾ مون پنهنجي ڪتاب ” ڀٽڪتي نسلين“ ۾ سائين بابت ” حر بغاوت“ جي عنوان سان هڪ باب لکيو هو ۽ تازوئي مون ڪاوش اخبار جي پنهنجي ڪالم وسيلي سائين الھورائي کي محبت ڀريل لفظن سان ياد ڪيو آهي. آئون سندس بيحد احترام ڪريان ٿو.
سائين الھورائي جو ٻاروتڻ، ملڪ جي آزاديءَ لاءِ جهيڙيندڙ حُر مجاهدن جي جيل/ ڪئمپ ۾ گذريو هو ۽ اهو تجربو ڪنهن به ٻار جي زندگيءَ تي تاعمر غير معمولي اثرات ڇڏڻ لاءِ ڪافي هوندو آهي. فسطائي (FACIT) ڪئمپن ۾ ٻاروتڻ ۽ غير معمولي زندگي گذاريندڙ ڪيترائي ٻار ٽروما (نفسياتي صدمي) جو شڪار ٿي ويندا آهن. ۽ پوءِ زندگيءَ ۾ ان کان پوري ريت ڇوٽڪارو حاصل ڪري ناهن سگهندا. ليڪن سائين الھورائي زندگيءَ جو مقابلو وڏي همت ۽ حوصلي سان ڪيو ۽ ڪڏهين به پنهنجي غير معمولي ٻاروتڻ جي اثرات جو احساس ٿيڻ نه ڏنو آهي. سندس شاعريءَ جو ڪتاب ” ايڏو درد عميق“ ان درد کي اندر ئي اندر پي وڃڻ جو مظاهر آهي.
[b]خورشيد قائمخاني
[/b]
نوٽ: خورشيد قائم خاني صاحب کي تاثرات 2002ع ۾ شايع ٿيل ڪتاب ” ماڻهو مٽيءَ هاڻو“ ۾ تحرير ڪيا.