شخصيتون ۽ خاڪا

ميگهه ونس مالها (ڀاڱو پهريون)

ھي ڪتاب ٿر سان وابستہ خاص ڪري ميگهواڙ جاتي جي شخصيتن تي لکيل خاڪن تي ٻڌل آهي، جنھن بابت ليکڪ جو چوڻ آهي تہ سنڌي ۾ خاڪن جا ڪتاب تہ کوڙ آيا پر انھن ۾ ٿر خاص ڪري ميگهواڙ جاتيءَ جون شخصيتون رهجي ويون آھن تنھنڪري پاڻ اهو ضروري سمجهندي هي ڪتاب لکيو آهي.

Title Cover of book ميگهه ونس مالها (ڀاڱو پهريون)

ماستر سُکرام داس ڌاراڻي

ماڻهن جو مُلهه ماپو هر سماج ۽ شعبي ۾ مختلف هوندو آهي. اهڙي ريت ڪٿ لڳائڻ کان پهرين ماڻهوءَ جي محنت مزدوري ۽ مريادا کي ڳڻيو وڃي ٿو. زنده ۽ ساڃاهه وند قومون پنهنجي غير معمولي ڪردارن کي اندر جي انتهائي پوتر احساسن سان ڀيٽا پيش ڪنديون آهن. اهڙي هڪ اَمُلهه انسان، سکرام داس ڌاراڻي پنئار، سال 1930ع ڌاري ڏيپي ميگهواڙ جي ڏيپلي شهر ۾، شري سومار مل پنئار جي گهر جنم ورتو. سندس ماتا جو نالو گنگا ڌي ڪيسو مل، ذات ڀڊو ويٺل ڳوٺ روهل تعلقه ڏيپلو جي هُئي. سندس پتا سومار مل هميشه پاڻ وٽ ڀلا اُٺ ڌاريندو هو، ۽ گهمائڻ جو شوقين هوندو هو. پاڻ پرائمري تعليم گورنمينٽ پرائمري اسڪول ڏيپلو مان حاصل ڪئي، ۽ فائينل سال 1949ع ۾ پاس ڪئي ۽ کيس پرائمري ماستر طور پهريائين ڳوٺ شير واهه لانڍي لڳ ميرپورخاص ۾ مقرر ٿيو، ۽ پوءِ مختلف اسڪولن ۾ نوڪري ڪيائين. جھڙوڪ ڊگهڙي، کاريو غلام شاهه، مٺي تعلقه کانکڻهيار رحيم علي، ڪنورل ڏيپلو تعلقو، ننائي ۽ ڏيپلو شهر ۾ نوڪري ڪيائين. پاڻ شادي سال 1956ع ۾ شريمتي گنگا ڌي گهمون مل پڙهيار، ڳوٺ مالڻهور ويڻه تعلقه مٺيءَ مان ڪيائين، جنهن مان کيس اولاد هڪ نياڻي ۽ ٽي پٽ آهن. 1. ڀاڳچند، جيڪو هائوس بلڊنگ فنانس ڪارپوريشن ۾، ڊسٽرڪٽ مئنيجر جي پوسٽ تي ڪم ڪري رهيو آهي. 2. چهنو مل، اهو به هائوس بلڊنگ فنانس ڪارپوريشن، حيدرآباد ۾ سروس ڪري رهيو آهي. 3. نهالچند، جيڪو تعلقه هيڊ ڪوارٽر اسپتال ڏيپلو ۾ ڊينٽل ٽيڪنيشن آهي. پاڻ سال 1980ع ۾ پرائمري اسڪول ڏيپلو مان رٽائر ڪيائين. پاڻ سنڌي، اردو، ڍاٽڪي ڳالهائي سگهي ٿو. راڳ ٻڌڻ جو شوقين آهي. خاص ڪري ڪبير، ميران ٻائي، گورکناٿ جا ڀڄن ٻڌندو آهي. رٽائر ٿيڻ کانپوءِ پنهنجو ذاتي ريزڪيءَ جو دڪان بدين بس اسٽاپ ڏيپلو تي کوليو جو ڪافي سال هلايائين ۽ عمر وڏي ٿيڻ ڪري هاڻي گهر ويٺو آهي. هن وقت سندس عمر به لڳ ڀڳ 85 سال جو آهي پر هلڻ ڦرڻ ۾ جوان لڳو پيو آهي. وچ ۾ هڪ دفعو هارٽ اٽيڪ جو جهٽڪو آيو هو، جنهن لاءِ ڊاڪٽر کي ڏيکاريو ويو، جنهن چيو ته وال بند آهن. هن جي باءِ پاس ڪرايو، پر هن بلڪل جواب ڏنو. ڊاڪٽر کان دوائون وٺي واپس ڏيپلو آيو ۽ رام ديو جي ڏسيل يوگا ۽ پرڻيام شروع ڪيائين، ٽن مهينن کانپوءِ جڏهن وري طبيعت ڊاڪٽر کي ڏيکاري جنهن اي. سي جي. ۽ ٻيون ٽيسٽون ڪرائي ڏٺيون ته حيران ٿي ويو، ته هن جا وال بلڪل صاف آهن، هاڻي باءِ پاس جي ضرورت ڪانهي. ڊاڪٽر پڇيو ته ٻيو ڪهڙو علاج ڪيو جو هڪدم ٺيڪ ٿي ويو آهي!؟ چيائين ته سائين ٻيو ته ڪجهه ڪونه ڪيو آهي يوگا روزانه صبح ۽ شام جو ڪندو آهيان، جنهن مان فائدو ٿيو آهي. هاڻي روزانه صبح جو سوير اُٿي يوگا ۽ پرڻيام ڪندو آهي ۽ پوءِ واڪ ڪندو آهي، بلڪل صحتمند آهي. يوگا ڪرڻ سان اڳ ۾ عينڪ سان نظر پوندي هئي هاڻي بنا عينڪ جي پڙهي لکي سگهي ٿو، ۽ ڪيترائي ماڻهو يوگا سکڻ لاءِ وٽس اچن ٿا ۽ انهن کي سيکاري ٿو ۽ لاڀ حاصل ڪن ٿا. هيءُ عمر جو وڏو ۽ شريف هجڻ ڪري، پنئار برادريءَ وارا هن جي عزت ڪندا آهن، ۽ هن جي ڳالهه کي رکندا آهن.