شخصيتون ۽ خاڪا

ميگهه ونس مالها (ڀاڱو پهريون)

ھي ڪتاب ٿر سان وابستہ خاص ڪري ميگهواڙ جاتي جي شخصيتن تي لکيل خاڪن تي ٻڌل آهي، جنھن بابت ليکڪ جو چوڻ آهي تہ سنڌي ۾ خاڪن جا ڪتاب تہ کوڙ آيا پر انھن ۾ ٿر خاص ڪري ميگهواڙ جاتيءَ جون شخصيتون رهجي ويون آھن تنھنڪري پاڻ اهو ضروري سمجهندي هي ڪتاب لکيو آهي.

Title Cover of book ميگهه ونس مالها (ڀاڱو پهريون)

سارنگ رام صوبيدار

(1929-03-17 کان 1993-11-26) دودا ڌرتيءَ جا ڪري ناز اوهان تي پيو مهراڻ، ڪڍين ڪنهن جي نه ڪاڻ، سورهيه سنڌ جا. ميگهواڙ جاتيءَ مهان رُتبو رکي ٿي. هن جاتيءَ مهان رکيشور، ساڌو، سنت، ڪوي، ڪلاڪار ۽ مڻيادار موتي پيدا ڪيا، جن پنهنجي وقت ۾ وڏيون قربانيون ڏيئي ڌارمڪ، سماجي ۽ اخلاقي سکيا جا گُڻ سيکاريا، پريم ڀاوي ۽ ايڪتا بابت رهنمائي ڪئي. اهڙو ئي هڪ سچو ۽ بهادر انسان سرڳيه سارنگرام هنجڙو تاريخ 1929-03-17 تي ڳوٺ ڪلڻهار کارو تعلقه ڏيپلو ضلع ٿرپارڪر ۾، سرڳواسي لڌارام هنجڙو جي گهر اک کولي. سندس ماتا جو نالو ماهو ذات ولاسيه ڳوٺ گرڙي تعلقه ڏيپلو جي هُئي. پاڻ شادي سال 1950ع ۾ ڳوٺ ننائي تعلقه ڏيپلو مان، شري ٽوهو ٻڙهيو جي سپتري جامون ٻڙهيه سان ڪئي، جنهن مان کيس هڪ نياڻي جيڪا هيلاريو پير جي ڀاڳچند کوکر، رٽائرڊ پوليس آفيسر سان شادي ڪرايل آهي حيات آهي، ۽ ٽي پٽ 1. ملڪرام رٽائرڊ HST 2. ڪانجي جيڪو زميندار ۽ وڪيل آهي 3. مٺو مل جيڪو انجنيئر سئي گيس ۾ آهي، ٽيئي شادي شده آهن. سارنگ رام سال 1957ع ۾ ڪلڻهار کارو مان لڏي ڳوٺ ڏاچري رهيا. جتان سال 1971ع ۾ لڏي پنهنجو ذاتي ڳوٺ صوبيدار سارنگرام واٽر ڪورس نمبر 4 ٻڌايو، جتي رهيا ۽ اڄ به سندس پريوار اتي رهائش پذير آهي. 1922 کان 1927 ۾ پاڻ 6 درجا سنڌي پرائمري، اسڪول ڪوٽ مير محمد ملڪ مهر تعلقه ڊگهڙي مان پاس ڪيائين. جلد ئي تاريخ 1948-03-17 تي پوليس کاتي ۾ پوليس ڪنسٽيبل طور مقرر ٿيو انهي وقت سندس پگهار 35 روپيه ماهوار هو ۽ پهريائين ٿاڻو پوليس اسٽيشن جکڙائو ضلع ٿرپارڪر، حال سانگهڙ ۾ مقرر ٿيو. هي ميگهه ونس جاتيءَ جو پهريون شخص هو، جنهن پوليس ۾ انسپيڪٽر جي پوسٽ تان رٽائر ڪيو. پاڻ سال 1948 کان 1950 تائين ضلع ٿرپارڪر، سال 1950 کان 73-1972ع تائين سانگهڙ ضلع ۾ سال 75-1974 ضلع ٺٽو ۽ 71-1970 ۾ دادو ضلع ۾ نوڪري ڪئي، پوليس اسٽيشن نئون ڪوٽ، مٺي، جهڏو، ٻلهياري ڏيپلو تعلقه، دادو، جهرڪ، جُهن، پيرو مل ۽ سجاول ضلع ٺٽي ۾ نوڪري ڪئي. پوليس جي نوڪري دوران هُن ڪڏهن به نا انصافي نه ڪئي. سچائي ۽ ايمانداريءَ سان وقت گذاريو، اڄ به سندس باري ۾ ڪوبه ماڻهو Negative راءِ نه ڏيندو آهي. سندس سوچ هوندي هئي ته ٻارن کي پڙهايو ۽ هميشه چوندو هو، ته تعليم کانسواءِ انسان انڌو آهي ۽ پنهنجي اولاد کي تعليم ڏياري نوڪريون ڏياريون، جيڪي اڄ بلڪل خوش آهن. سارنگرام جي سٺي ڪارڪردگي ڪري پوليس کاتي 1970 ۾ کيس پروموشن ڏيئي ASI Inspector جو عهدو ڏنو. ڌاڙيلن کي ڪيس نمبر 462-3pp-378-402-383-417 جي سٺي ڪارڪردگي ڏيکارڻ تي کيس انهي وقت 75 روپيه ڪيش ايوارڊ ۽ Good Work طور سپرنڊنڊٽ پوليس ٺٽو طرفان سنڌ پوليس Commendation Certificate تاريخ 1974-03-21 تي ڏنو ويو. جو سندس سٺي ڪارڪردگيءَ جو ثبوت آهي. سال 1955 ۾ اوچتو ٺٽو ۾ مڪليءَ وٽ ٽرڪ ۽ ڪار جي ٽڪر ۾ زخمي ٿي پيو ۽ Disable ٿي پيو، جو پوري زندگي اُنهي حالت ۾ رهيو ۽ انهي ڪري سال 1975 ۾ پنهنجي سٺ سال عهدي تان رٽائرمينٽ ورتي. هُن باقي زندگي پنهنجي ڳوٺاڻن کي ارپي ڇڏي پاڻ ۾ ايڪتا پيدا ڪرڻ، ٻارن کي اخلاق ۽ سٺي تعليم ڏيارڻ لاءِ همٿائيندو هو، ۽ پاڻ هڪ بااخلاق انسان هو، ۽ مهمان نواز هو ۽ غريب ماڻهوءَ جو ڀرجهلو هو. هميشه مالي مدد ڪندو رهندو هو. اهڙيءَ طرح زندگيءَ جو سفر هلندي، آخر هڪ ميگهه ونس جاتيءَ جو هڪ بهادر انسان تاريخ 1993-11-26 تي سڀني کان وڇڙي ويو، ۽ وڃي پنهنجي حقيقي مالڪ سان مليو.