سنگدل سان دل اڙي روئي ڏنم،
ميخ جيءَ ۾ وئي جڙي روئي ڏنم.
ويلَ جنهن مونکان اٿي ويندو رهيو،
ٿي چيم ترسو گھڙي روئي ڏنم.
مون چيو ايندو وري مونڏي سڄڻ،
پر نه آيو هو لڙي روئي ڏنم.
غير سان هن کي ڏٺو مون همسفر،
سور ان ۾ ويس سڙي روئي ڏنم.
هٿ ٻڌي “خاطي” گھڻيون آزيون ڪيم،
لڙڪ ڳڙ ڳڙ پيا ڳڙي روئي ڏنم.