دل جي باغ ۾ گل ٽڙن ٿا،
مونسان جئين ئي جاني ملن ٿا.
ڪومل پوتر جذبا منهنجا،
ويتر خوشبو بنجي پون ٿا،
مونسان جئين ئي جاني ملن ٿا.
مايوسين جي اماوس شب ۾،
آشائن جا چنڊ کڙن ٿا،
مونسان جئين ئي جاني ملن ٿا.
منهنجي من جي ڪارونجهر تي،
محبت وارا مور نچن ٿا،
مونسان جئين ئي جاني ملن ٿا.
کوڙ نظارا ڪيرئي سان گڏ،
خوش ٿي “خاطي” خوب کلن ٿا،
مونسان جئين ئي جاني ملن ٿا.