پنهنجو پرين تون سڏجان سڏجان،
منهنجو هي آ چئجان چئجان.
ياري سڀ ئي يار ڇني ويا،
دل کي پلي هو دور وڃي ٿيا،
تون نه پرين دل پلجان پلجان.
احترامن عرض ڪيان ٿو،
ڳارو ڳچيءَ ۾ پاند وجهان ٿو،
پيار جي تون پت رکجان رکجان.
“خاطي” کي خود پيارن ۾ تون،
جانب جان نثارن ۾ تون،
گولو غلام هي گڏجان گڏجان.