رڳو پير ئي سونهن جو مثال اٿس،
ملائم لسا هٿڙا ميندي رتل.
ڳچي هرڻيءَ وانگي سنهڙي ڊگهي،
وري ڪنڍڙا وار تنهن تي وريل.
ڦٽي حسن بدن مان ڦوهارن جيان،
۽ جوڀن اٿس جينءَ سنڌوءَ اٿل.
سڄو سونهن محبوب منهنجو اٿوَ،
نه ثاني سندس سڀ ٻيا ڪي سهڻل.
هي “خاطي” نه آهي ثنائي فقط،
گھڻا ڪيرئي جھڙا موهيا مٺل.