پيارو ماڻهو ڏسندو آهيان،
سچ پچ ڄڻ جي پوندو آهيان!
سچ پچ ڄڻ جي پوندو آهيان!
ان تان فدا ٿي پوندو آهيان.
دل ۾ ڪو طوفان سمائي،
مرڪن جو ٿيو راڳي آهي،
مرڪ ڏسي ان جي لبڙن تي،
ان دم مرڪي پوندو آهيان.
حال پڇان ۽ حال ٿو اوريان،
درد مندن سان دل ٿو جوڙيان،
ڳوڙها ڳل تان اگهندي ڪنهن جا،
خود پڻ سڏڪي پوندو آهيان.
چاهه چمن وارن سان منهنجو،
پيار حسن وارن سان منهنجو،
سونهن ڏسڻ جو شوق آ مونکي،
سونهن لئه تڙپي پوندو آهيان.
او لوڪو! منهنجي اپيل ٻڌو،
قرب ڪيو ۽ قرب وٺو،
پيار مٿان هي پهرا ڏسي اڄ،
اندران وڍجي پوندو آهيان.
خان محمد سنگدل ناهيان،
قرب جو “خاطي” قائل آهيان،
محبت وارو ملندو آ ڪو،
ان سان گڏجي پوندو آهيان.