اڃا سور ساڳيا، ٿڌا ساهه آهون،
اڃا ڪيستائين نهاريان مان راهون.
ٿيو آهي عرصو نڪي مون کليو آ،
رڳو درد دنيا وارن کان مليو آ،
اڃا لڙڪ ساڳيا پرنم نگاهون.
ٿي سنسان دل آ ۽ ويران دل آ،
سوا تنهنجي سهڻا پريشان دل آ،
اڃا هي اوسيئڙو اڃا ڪوڪون دانهون.
اڃا خان محمد اڱڻ ٿو ٻهاري،
اڃا ڪيريو روئي ٿو راتيون گذاري،
هلي آءُ هاڻي ٻڌائين ٿو ٻانهون.