محبوب مٺا اي سونهن ڀريا، اي باغِ حسن! ڪجهه ويجهو ٿي،
ڪو واس وٺان دلڙي ٿي گھري، گلزار بِدن! ڪجهه ويجهو ٿي.
تون نيڻ کڻي نازن ڀريا، هڪ ڀيرو نڇاور مون تي ڪر.
اي رشڪِ بهاران رشڪ قمر، اي رشڪِ چمن! ڪجهه ويجهو ٿي.
ڇا سونهن حسن سان ڀيٽ ڪيان، هر سندرتا کان سهڻو تون،
تون هار گلن هيرن جو پرين، يا قوتِ يمن! ڪجهه ويجهو ٿي.
سڀ دور ڪري دوريون “خاطي”، سڀ ويڇا وساري ڇڏ سهڻا،
اي جانِ تمّنا جانِ وفا، اي جانِ جا من! ڪجهه ويجهو ٿي.