گهورَ ۽ گھنڊ وجهو اي دلبر، دورُ پيو گهارين تون،
ڏوهه ڀلا مون ڪهڙو ڪيو آ، مفت پيو مارين تون.
واقعي رايو راز تنهنجو آ،
يا مون سان رڳو ناز تنهنجو آ،
خوني اکيون مونڏي کڻيو، ٿو تير الارين تون.
محبوب اڳي تون موتي داڻو،
ويتر مون سان روز آ ماڻو،
سهڻو اڳيئي آهين ويتر، سينڌ به سنوارين تون.
“خاطيءَ” سان اڳ پيار ڪري پوءِ،
تنهن کي ويٺين ڌار ڪري ڇو،
قول ڪيل ڪيرئي سان جيڪي، سي ڇو نه ٿو پارين تون.