توکان سواءِ اي سهڻا گهاري نه ٿو سگهان مان،
شب روز ٿو رئان مان تنهنجو پرين پڇان مان.
مونکان نه ٿي جدا تون، منهنجي به منڃ صدا تون،
خدا واسطي صنم،
گهڙيون ڪي گهار مون سان ٿو توکي اڄ چوان مان.
اڄ ترس منهنجا جاني ڪر مون تي مهرباني،
هڪ رات اي صنم،
ويندي ڳري نه دلبر، چئو رات ٿو رهان مان.
“خاطيءَ” جا اي سائين، سرهو هجين سدائين،
ساري عمر صنم،
آئين اڱڻ ڪيرئي جي، صدقو توتان وڃان مان.