هيڪل ۽ وياڪل مان،
سورن جو ستايل مان،
هت ڪير نه آ منهنجو،
هِن هيڏيءَ دنيا ۾.
جيون آ ڇيهون ڇيهون،
پر سوز ڪيم ڪيهون،
ناهي ڪو ٻڌڻ وارو،
هن هيڏيءَ دنيا ۾.
سڏڪا ۽ اڇنگارون،
ٿي لڙڪ لڙيا لارون،
چيو ڪنهن نه روئين تون ڇو؟
هن هيڏيءَ دنيا ۾.
تنهائي ٿي تڙپائي،
ڪوئي نه گلي لائي،
هيءَ دل وندرائي ٿو،
هن هيڏيءَ دنيا ۾.
ڏک مان ٿو جيئي ڪيريو،
ڪوئي نه ٿيو منهنجو،
۽ ڪنهن نه ڪيو پنهنجو،
هن هيڏيءَ دنيا ۾.