محبوب ماڻا تون ڪري، مسڪين کي ڇو مارين ٿو،
مون تي اکين جا تير تون، هر روز ڇو اولارين ٿو.
مان منٿ، تون ماڻا ڪرين، ناهي مناسب او پرين،
ڏس ڏوهه ڪهڙي ۾ پنهنجي دروازي تان به ڌڪارين ٿو.
گلڙن جو ڪم آهي سدا، هر جاءِ خوشبو پيا ڏين،
خوشبو جي بدران تون وري، بلبل کي ڇا لئه اڏارين ٿو.
هي خان محمد تنهنجو آ، خادم اصل کان او مٺا،
خادم کي سمجهي غير تون، ڇو ڏس ڀلا آزارين ٿو.