دلبر رهين ٿو مونکان ڇو ڌار تون ٻڌائج،
ڇاڪاڻ تو ڌڪاريو اي يار تون ٻڌائج.
ڪهڙي خطا ڪئي مون ڇو ڪونه ڳالهائين،
مونکي جتي ڏسين ٿو مونکان ٿو منهن لڪائين،
ڇو هِي ڪيو تو رستو اختيار تون ٻڌائج.
دل منهنجي هٿ ڪري تون واپس وري نه آئين،
پيو غير سان گهمين تون مونڏي لڙي نه آئين،
هي ڪِيس ڇو ڪيو تو منٺار تون ٻڌائج.
ڪيريو ڪرئي دعائون تنهن کي نه ڏي دغائون،
“خاطي” به خوش ٿئي جي ان سان ڪرين وفائون،
ڪا قرب جي ڪچهري هڪ وار تون ٻڌائج.