هت غمن ۾ ٿي گذاريم، تون هُئين پيارا ڪٿي،
روز واٽون ٿي نهاريم، تون هئين پيارا ڪٿي.
رات ڏينهن رينهون ڪري، سچ سڄڻ توکي سڏيم،
پيار مان پلپل پڪاريم.
تون هئين پيارا ڪٿي.
پيس ٿڪي تنهنجو پڇي پر، ڪونه پيو تنهنجو ڪو ڏس،
هر گهڙي هنجهون ٿي هاريم.
تون هئين پيارا ڪٿي.
اڄ نصيبن ساڻ مس مس، تون سڄڻ آئين اڱڻ،
سال سارو سڪ ۾ گهاريم.
تون هئين پيارا ڪٿي.
خان محمد ڪيرئي کي اي پرين پنهنجو تون ڪر،
آسري ۾ روز ساريم.
تون هئين پيارا ڪٿي.