خوبصورت جواني لاپرواهه وهي،
ٺاهوڪڙو صنم آيو سنبري ٺهي،
مليا نيڻ “خاطي”، ته دل دانهن ڪئي،
اڄ ڌرتيءَ تي ڪيئن، آيو چنڊ لهي.
منهنجو وجود به هن ڪنڊيءَ جي،
سڪي بانگھا ٿيل ٽارن وانگي،
هنڌان هنڌان ئي ڏري پيو آ،
برسات ۾ بند جي گھارن وانگي.
تنهنجي دنيا مٺي ڳنڍيري،
منهنجي دنيا، چوپا چوپا،
تنهنجي دنيا محل سجايل،
منهنجي دنيا، خالي جھوپا.