ڀلو ٿيوڙي ڀورل ڀلائي ڇڏيو ٿئي،
ڏئي ڏک هزارين ڏکائي ڇڏيو ٿئي.
هُيس ڀورڙو مان ته ماڻهو مٽيءَ جو،
هڻي هڪڙي ٺوڪر ڀُرائي ڇڏيو ٿئي.
نه آ وارُ واندو، سـڄي جانِ زخمي،
سڄو جيءُ جاني، جھرائي ڇڏيو ٿئي.
مئي بعد ميَت جلائن هندو ٿا،
مونکي تو ته جيئري جلائي ڇڏيو ٿئي.
ملڻ مونسان توکي گواره نه آهي،
شڪر جو سويرو سُڻائي ڇڏيو ٿئي.
خدا پاڪ توتي نه ناراض ٿي پئي،
ڪري ڏاڍ ڪيريو رُلائي ڇڏيو ٿئي.