شاعري

ريجهايو روح رابيلن

خاطي بنيادي طور رومانس جو شاعر آهي، اهو رومانس ٻنهي جهانن جي سردارﷺ جي ذات بابرڪات سان هجي، ڌرتي سان هجي توڙي محبوبه سان. ان هر جاءِ تي ان پيار کي اڇو اجرو رکيو آهي. هو احساسن جا عڪس ڀلي انداز ۾ چٽي ٿو، سندس عڪسي شاعريءَ ۾ داخلي توڙي خارجي احساسن جون تصويرون ڏاڍيون من موهيندڙ آهن. پيار پريت، قرب ۽ ڪهل، سڪ ۽ ڇڪ سان گڏ دک ۽ درد جي ڪهاڻي پڻ سندس شاعريءَ جا موضوع آهن..
Title Cover of book ريجهايو روح رابيلن

دل دل جي صدا هوندي!

دل دل جي صدا هوندي!
دک جي ڪا دوا هوندي؟

اڌ رات اٿي روئي،
لبڙن تي دعا هوندي!

لاعلاج مريضن لاءِ،
ڪنهن جاءِ شفا هوندي؟

احتياط ڪجي ڪهڙو؟
پرهيز ته ڪا هوندي؟

دک لاءِ سواءِ دل، ٻي،
مهمان سرا هوندي!

ڇا درد فنا ٿيندو؟
هر چيز فنا هوندي!

وڻ هيٺ دکايل لئه،
فطرت جي سخا هوندي.

هر لهر سمونڊ سندي،
اظهار سوا هوندي!

هر لڙڪ سندي پنهنجي،
دردن جي ڪٿا هوندي.

آ ميڙ هزارن جو،
پر هن جي پڇا هوندي!

راضي جي ٿيو آ “هو”،
رب جي رضا هوندي.

هي ڏوهه، وڏو ايڏو!
“خاطيءَ” جي خطا هوندي!

